اجزای محفظه احتراق پکیج

داخل محفظه احتراق پکیج به پنج بخش تقسیم بندی می شود که به توضیح مفید و مختصر هر کدام می پردازیم

مشعل پکیج

مهمترین اجزای محفظه احتراق پکیج قطعه ای است که از آلومینیوم و استیل مرغوب ساخته شده است که به دو نوع مجزا در بازار موجود است، یکی دمنده و دیگری مشل اتمسفریک. نوع دوم طرفدار و کارایی بیشتری نسبت به دیگری دارد. نحوه کار مشعل به این شکل است داخل شعله پخش کن از طریق شیپوره یا همان ونتوری و توسط نازل یا ژیگلور گاز وارد چند راهه یا نام علمیش منیفولد شده و با هوا تکیب می شود.ترکیبی که برای ساخت این قطعه استفاده شده است از استیل زد زنگ و آلومینیوم زد زنگ می باشد. مقدار فاصله بین پره ها و حفره های موجود در مشعل باید با اندازه گیری استاندرد تنظیم شده باشد تا در روند جریان هوا موجود در مشعل خللی ایجاد نشود.

الکترود جرقه زن

برای تشکیل شعله در مشعل به جرقه زن که مانند فندک گاز عمل می کند نیاز است، این الکترود با برق 220 ولت شهری کار می کند ولتاژ مورد نیاز را توسط ترانس (که از نوع افزاینه بوده و میتواند برق شهری را تا سقف 15000 ولت افزایش می دهد) تامین می کند.استاندارد فاصله نوک جرقه زن با سطح رویی مشعل (برنر) سه تا پنج میلی متر می باشد زیرا اگر نزدیک تر باشد به درستی عمل نمی کند، به طور کلی هم جرقه زن در پکیج دو الی سه مرتبه عمل می کند تا در صورت وجود ایرادی در پکیج و روشن نشدن مشعل دستگاه توسط سنسوری به نام میله یون به برد فرمان استپ دهد.

میله یونیزاسیون

نام دیگر آن حسگرشعله است که مشخص است به چه منظور تعبیه شده است، وجود شعله روی برنر را تشخیص می دهد و به برد پیام تشکیل شعله را صادر می کند. دقیقا عملکردش بمانند ترموکوبل در آبگرم کن است با این تفاوت که دقیق تر و حساس تر است. وجود گرما در سر حسگر باعث ایجاد بسیار کمی برق در حد میکرو آمپر میشود و این جریان اگر ایجاد شود یعنی شعله هست در غیر اینصورت شعله نیست و برد به جهت ایمنی (در واقع میله یون یک نوع کلید ایمنی است که اگر جریانش کمتر از نیم میکروآمپر باشد) شیرگاز را قطع میکند و پکیج استاپ می شود. در بعضی شوفاژدیواری ها میله جرقه زن همزمان کار تشخیص شعله را هم انجام می دهد.

نازل

این قطعه وظیفه هدایت گاز به درون مشعل را بر عهده دارد قطر حفره موجود در آن نباید خارج از استاندارد باشد به طوری که برای گاز طبیعی یک و بیست و پنج تا یک و سیو پنج میلیمتر باشد و برای گاز کپسولی مایع شصت و شش صدم تا هفتادوهفت صدم میلیمتر باشد. که اگر خارج از این اعداد باشند در صورت زیاد بودن قطر شعله به درستی تشکیل نمیشود و مشعل دود می کند که بسیار خطرناک است، اگر هم قطر کمتری باشد از ظرفیت صد در صدی مشعل برای ایجاد شعله استفاده نمی شود. اگر هم به درستی در مرکز لوله ی مخلوط کننده هدایت نشود و به درستی با هوا مخلوط نشود سرعت انتقال گاز به روزنه های مشعل کاهش یافته و در نتیجه شعله ی نامیزان و نیمه سوز در بر خواهد داشت.

شیپوره

آخرین اجزای محفظه احتراق پکیج: نازل با این قطعه در راستای همدیگر هستند و فاصله اش تا آن باید یک و نیم برابر قطر شیپوره باشد در غیر این صورت شعله زرد رنگ می شود اگر فاصله اش بیشتر شود؛ فاصله بیشتر شود سرعت هوا و سوخت کم میشود و اگر هم فاصله کم شود موجب کم شدن هوای اولیه در قسمت مخلوط کننده شیپوره می شود. شکل مخروطی مانند آن باعث می شود هوا و گاز به راحتی در گلوگاه شیپوره ترکیب و برای تشکیل یک شعله استاندارد آماده شود.

جمع بندی اجزای محفظه احتراق پکیج

اجزای محفظه احتراق پکیج به شکل کاملا مستقیم با هم در ارتباط هستند به گونه ای که گر یکی از آنها به درستی کار نکند در سیکل کاری تمامی قطعات مشکل ایجاد می شود.